ازادی

این مراکز تحقیقاتی از سویی در پی آن هستند که نسبت این حضور قوی زنان مسلمان را با فمینیسم مشخص کنند و اگر نسبت ندارد، چرایی آن را دریابند.

اوتاوی یکی از محققین بنیاد آمریکایی کارنگی که پروژه جنگ نرم را دنبال می کند، در مقاله خود در این زمینه می نویسد: واقعیت این است که زنان اسلام گرا اکنون فعالیت هایی بیش از پرسش در مورد نقششان در جنبش ها انجام می دهند.

برای حمایت از این دیدگاه که زنان همیشه نقشی مؤثر در عرصه های عمومی ایفا می کنند، شواهد محکم و غیر قابل انکاری وجود دارد. بسیاری از آنها به عنوان علامت و نشانه ای از احترام جدی به نقش زنان در ایران، این عبارت معروف آیت الله خمینی را تکرار می کنند که «زنان، نماینده و تشکیل دهنده نیمی از جامعه و مسئول تعلیم و تربیت نیم دیگر آن هستند.» 

آنها اساساً خود را عقب افتاده از زنان غربی تصور نمی کنند؛ چرا که پیشرفت های خود را با یک استاندارد متفاوت مقایسه می کنند.

به گزارش رسانه ایران به نقل از جهان نیوز، زنان فعال در اخوان المسلمین مصر هم دیدگاهی مشابه را مطرح نمودند. آنها تأکید زیادی روی موضوع "تکمیل نقش ها" میان جنسیت ها دارند؛ اما در عین حال از این نکته به خوبی آگاه هستند که وضعیت زنان در عمل، از یک جنبش اسلام گرا به یک جنبش دیگر تغییر می کند. 

آنها معتقدند که اوضاع اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی یک عامل بسیار مهم در شکل دهی به جایگاه زنان به شمار می رود.

این نویسنده در ادامه مقاله اش نوشته است: مصاحبه های متعدد ما با زنان فعال در جنبش حزب الله لبنان و نیز اخوان المسلمین مصر یک مورد بسیار مهم را روشن ساخت: آنها فمینیسم غربی را کاملاً رد کرده و حتی مفاهیم آن را مورد اهانت و تحقیر قرار می دهند. 

آنها فمینیسم غربی را نه به عنوان یک کشمکش برای شناسایی و احقاق حقوق زنان، بلکه به عنوان جنبشی برای آزادی زنان از هر نوع محدودیت و قیود اجتماعی و اطاعت از اصول مقدس خانواده و اجتماع می دانند که به فردگرایی افراطی و حتی گسترش شهوترانی و هرزگی منتهی می شود.

وی ادامه می دهد: زنان طرف مصاحبه ما همگی فعالانی بودند که اکنون موقعیت خوب، مشروعیت، احترام و جایگاه مناسبی را در درون جنبش های خود بدست آورده و بدین ترتیب احساس خودمختاری و اعتماد به نفسی قابل قبول دارند. 

با این حال، همه آنها این نظر که آنها در نوک جبهه یک جنبش فمینیستی اسلامی قرار دارند را رد کردند. حتی یکی از زنان فعال در جنبش حزب الله لبنان قویاً معتقد بود که « اسلام و فمینیسم، دو واژه متضاد و مقابل هم هستند.» فعالان زن اسلام گرایی که مورد مصاحبه قرار گرفتند همگی اهمیت نقش زنان در حوزه عمومی را مورد تأکید و ستایش قرار دادند، اما پیوسته روی این نکته هم تأکید داشتند که چنین نقش هایی باید همراه و همپای نقش های اصلی زنان به عنوان مادر و همسر در خانه حرکت کند و با آن هماهنگ باشد. "خدیجه سلوم"، رئیس شاخه زنان جنبش حزب الله لبنان در بیروت، به ما گفت « زنان باید بدانند چگونه میان این دو عرصه یک موازنه منطقی ایجاد کنند، چنان که هیچ نقشی در خانواده یا اجتماع فدای نقش های دیگر نشود.» این فعالان معتقدند که زنان موجوداتی متفاوت هستند اما بر این نکته هم تأکید می کنند که این تفاوت به معنای پایین تر بودن جایگاه آنها نیست. از نظر آنان زنان، همانند مردان دارای مجموعه ای از حقوق اساسی برای آموزش، اشتغال، و مشارکت سیاسی هستند و این حقوق باید از جانب قوانین، عرف، و کلیت جامعه مورد شناسایی قرار گیرد.

این محقق غربی که بر اساس اهداف سازمان مطبوع خود در حال جمع آوری اطلاعات از زنان مسلمان جهان عرب است در ادامه تاکید می کند: هنوز مسائل بسیار زیادی وجود دارد که ما درباره وضعیت زنان درسیاست امروز اسلام گرایان از آنها اطلاع چندانی نداریم. زنان تا چه درجه ای در انواع فعالیت های متنوع جنبش های متبوع خود – مثل سازماندهی اعتراضات یا انتخابات، استخدام اعضای جدید، افزایش سرمایه ها، یا اجتماعی و سیاسی کردن جوانان – مشارکت می کنند؟ موانع ساختاری موجود بر سر راه پیشرفت به سمت نمایندگی گسترده تر در سطوح بالاتر جنبش ها، تا چه حد جدی هستند؟ چشم اندازهای بهبود وضعیت و حقوق زنان در درون هر جنبش چگونه اند؟ زنان تا چه حد در توسعه یک الگوی اسلامی مرتبط و مهم برای حقوق زنان موفق بوده اند؟ آیا ایده های آنها می تواند روی موقعیت زنان در جهان عرب تأثیر بگذارد؟

وی در ادامه می افزاید: مرکز خاورمیانه بنیاد کارنگی در حال آغاز پروژه ای برای بررسی گسترش سازمان های زنان اسلام گرا در کشورهای خاورمیانه است.

گفتنی است مقاله فوق مربوط به تحلیل این بنیاد در سالهای گذشته است و در حال حاضر بنیاد کارنگی به شدت در حوزه مصر فعال است و در ادامه فعالیتهای مورد نظر دولت آمریکا در خاورمیانه در حال اجرای پروژه های خود در این کشور در جهت اهداف نظام استکباری بین الملل است.